سنگ های ِ حاشیه بلوار ،

تکه تکه و جدا از کوه هنــوز "سنگ" بود ؛

هر سنگ به تنهایی ، صندلی ِ چند خسته بود .

در تاریک ترین قسمت پیاده رو ،

نیمکتی برای ِ غفلت  " نشستن "  انخاب کرد ؛

عمر ِ سیگار از نیمه گذشته بود ،

تصمیم گرفت باقی ِ عمر ِ سیگار را به خودش ببخشد .

پس سیگار را آرام روی ِ لبه تیز ِ جدول گذاشت ،

و برایش آرزوی ِ " خوش بودن "  کرد ؛

غافل از اینکه سیگار ِ بیچاره ، راهی جز سوختن تا خاموشی نداشت .

و این جهان ، به لانه ی ِ ماران مانند است !

و این جهان ، پر از صدای ِ حرکت ِ پاهای ِ مردمیست ،

که همچنان که تو را می بوسند ؛

در ذهن ِ خود طناب ِ دار ِ تو را می بافند ...

* دلیل نوشت : گاه ضرب المثلی حال ِ ما آدم هاست ؛

قدیمی ها می گفتن : نمک رو زخمم نپاش !

وقتی عمق ِ ضرب المثل رو درک میکنی که : 

"یک نفر " فقط هم همون ،  نمک ِ زخم های ِ دلت بشه *:/

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: